• محیط مجازی در پایتون

در جلسه دوّم از فصل دوّم دوره صفر تا قهرمانی پایتون، قبل از نصب جوپیتر نوت‌بوک بهتر است که با مفهومی به نام محیط مجازی (virtual environment) آشنا شویم. محیط مجازی چیست؟ محیط مجازی در واقع یک ابزاریست که به واسطه آن می‌توانیم پروژه‌های مختلف کدنویسی پایتون خود را از یک‌دیگر جدا کنیم (چرا اصلا باید همچین کاری کنیم؟) به خاطر این که هر پروژه‌ای یک سری بسته‌ها /کتابخانه‌های موردنیاز خاصّ خود را دارد که با پروژه دیگری ارتباطی ندارد و نصب کردن این کتابخانه‌ها کنار یکدگیر باعث افزایش حجم فایل موردنظر می‌شود. به عبارتی با استفاده از محیط مجازی ما به عنوان یک برنامه‌نویسی حرفه‌ای پایتون، قادر هستیم تا پروژه‌های خود را بهتر مدیریت کنیم.

🔸 اجازه بدید که مثال بزنم!

فرض کنید که شما قرار هست بر روی یک پروژه با عنوان تحلیل داده‌های فروشِ یک فروشگاه کار کنید. بنابراین در طول این پروژه شما احتمالاً نیاز دارید تا کتابخانه‌های مربوط به حوزه تحلیل داده مانند NumPy، Pandas، Matplotlib را نصب کنید تا تحلیل‌های لازم را انجام دهید. بنابراین برای شروع کار، شما ابتدا یک محیط مجازی ایجاد می‌کنید و این کتابخانه‌ها و تمام ابزارهایی که در طول این پروژه نیاز دارید را در این محیط به اصطلاح مجازی نصب می‌کنید. در اواسط این دوره نحوه نصب‌کردن کتابخانه‌های مختلف را خواهید آموخت.

در ادامه فرض کنید در دانشگاه نیز شما مشغول کارکردن بر روی پایان‌نامه خود هستید و پایان‌نامه شما در حوزه پردازش تصویر تعریف شده‌است. بنابراین برای این پروژه شما نیاز دارید تا کتابخانه‌های NumPy با ورژن مثلاً 1.13 و کتابخانه OpenCV را نصب کنید تا الگوریتم‌های پردازش‌تصویر را برای به پایان رساندن پژوهش خود پیاده‌سازی  نمایید، در این مرحله نیز بهتر است که شما یک محیط مجازی مجزّای دیگر (جدید) ایجاد نمایید تا کتابخانه‌هایی که قرار است به مرور برای این پژوهش استفاده کنید با پروژه قبلی تداخل پیدا نکند. بنابراین فلسفه ایجاد محیط مجازی مدیریت کردن کتابخانه‌های شما به روش بهنیه و ساختاریافته است.